Arrived again

Subject: Arrived again Fri Jun 14, 2013 4:22 am

Lightning zuchtte. Haar lange bruine haren lagen als golven over haar schouders tot aan haar onderrug. Haar kristalblauwe ogen staarden vanuit het raam naar buiten. Om eerlijk te zijn had ze niet verwacht nog terug naar de school terug te keren. het was niet dat ze een brave student was die de regels meteen zou volgen, al had ze neit voor problemen gezorgt waardoor ze van school was gegaan. Nee dat was de reden neit, de reden was dat haar ouders hadden gedacht dat ze een betere leraar voor haar had gevonden dan die school aangezien haar ouders niet al te goeie herinneringen aan hun school leven hadden. Dat was de reden waarom ze van school was gehaald. Om privé les te krijgen. Lightning was er meteen al tegen geweest aangezien ze liever bij haar 'verkeerde' vrienden zat zoals haar ouders die gaste noemden. Light zag het probleem niet. Maar oppeens is haar prive leeraar zomaar verdwenen, alsof hij helemaal niet had bestaan. Iets dat meteen de argwaan van light haar ouders had getrokken. niet dat het nu nog zozeer iets uitmaakte want ze word terug naar school gestuurd. Geweldig, eindelijk kon ze haar oude vrienden terug zien, als die er nog allemaal waren aangezien het zeker geen lieverdjes waren. Lightning kon hen met gemak aan aangezien ze best wel voor zichzelf kon zorgen. Gelukkig had de privé training een grote hulp geweest. Ze had zoveel bij geleerd. Alles ging nu veel gemakkelijker. Jammer dat die man verdwenen was. Ze zou nog zoveel hebben kunnen bijleren, maar nee die moest gewoon weer oppeens verdwijnen. De auto stopte. Verrast keek Lightning op. ow ze waren er al. Dat was snel, iets te snel naar haar smaak aangezien het dus ook betekende dat ze meteen naar de klas zou worden gebracht. een vermoeide zucht verliet haar keelgat. Ze bereide zich voor op al de oude en nieuwe gezichten die ze snel genoeg weer te zien gaat krijgen. "Bedankt adrian" Sprak ze tegen haar chauffeur en volgde haar ouders mee naarbuiten die meteen al het gebouw werden binnen geleid door een van de vele docenten die hier les gaven. Lightning mocht niet mee, nee zij moest zich weer bezig houden tot de lessen zouden beginnen. Geweldig, het kan niet beter. Kort zuchtte Lightning en ging tegen een boom aanzitten aangezien ze niks beters te doen had dan dat.

-open-

Subject: Re: Arrived again Fri Jun 14, 2013 9:53 am

Prometheus was niet bepaald de slimste persoon op deze aarde. Hij was niet zozeer dom, meer… een beetje naïef. Wat van zichzelf overtuigd, iets te zeker van zichzelf. Zeker van zijn schattigheid, want de blonde jongen had erop gerekend dat een stel puppy-ogen hem wel weer uit de problemen zouden helpen. Nope. Hij had er compleet naast gezeten. Niet vreemd ook, met wat hij gedaan had. In een compleet lege hal – hij had een tussenuur en was een van de weinige leerlingen aanwezig – had hij zijn keel opengetrokken en was uitgebarsten in vogelengezang, gemengd met een scheutje kattengejank en wat geblaf. Hij had er ook exotische geluiden – olifanten, tijgers, dat soort dingen – in willen gooien, maar voordat Prometheus de kans kreeg om ook maar op gang te komen werd hij de mond al gesnoerd. Kennelijk vonden leraren het onprettig als hun lessen verstoord werden door dierengeluiden. Hoe goed zijn imitatie ook was. En nu had hij dus straf.

Gelukkig had hij zich wel uit nablijven weten te kletsen – zijn maag deed nog steeds pijn van de klap die hij een aantal dagen geleden had gekregen. Nablijflokalen waren zijn grootste vijand omdat hij een grote mond had en geen spieren om zich te verdedigen. Conclusie: als hij moest nablijven kreeg hij klappen. Zijn grote gouden ogen hadden hem echter een opruimklus opgeleverd. Nu stond hij met een hark in zijn handen geklemd uit te kijken over het grasveld. Er was bijna niets om aan te harken – er waren geen blaadjes, want het was geen herfst – maar hij moest dit nog een half uur doen. Dan morgen weer een uur en dan zou hij er vanaf zijn.

Prometheus was alweer bijna vergeten dat hij moest harken toen hij een auto zag verschijnen. Nu was dat niet zo’n heel bijzondere gebeurtenis, maar de mensen die uit de auto kwamen waren wel bijzonder. Ouders. Als in, mensen die geen ESP’ers waren. Zijn moeder had de school nog nooit gezien, op de foto’s in de brochure na. Nieuwsgierig staarde de kleine blonde jongen naar het tafereel van de ouders die naarbinnen liepen en het meisje – zij zou wel hun dochter zijn – dat tegen een boom ging zitten. Hij besloot dat het wel genoeg was met het gehark en huppelde op het meisje af. ‘Heya,’ begroette hij haar vrolijk, leunend op zijn hark. ‘Ben je nieuw hier?’

Derp