Devon Elliot Fengári

Subject: Devon Elliot Fengári Fri May 17, 2013 4:05 am

A L G E M E E N

volledige naam Devon Elliot Fengári
roepnaam Devon

leeftijd 16 jaar

geslacht Mannelijk
geaardheid Homoseksueel, maar dat houdt hij geheim en gaat als hetero door het leven.

nationaliteit Grieks
geboorteplaats Mpali, Kreta, Griekenland

leerjaar 5
schoolclubs Geen

K R A C H T
. d r e a m . m a k e r .

basis Fantasie
level 3

controle
●; Het beheersen van zijn eigen dromen als hij slaapt.
●; Het inbreken bij andermans hun dromen als ze slapen.
●; Het sturen van andermans hun dromen.
●; Bepalen waar hij aan denkt/absolute concentratie.
●; De fantasieën van anderen lezen als het persoon in kwestie er aan denkt.
○; Absolute controle van andermans hun dromen.
○; De verlangens van personen lezen zonder dat zij daar specifiek aan hoeven te denken.
○; Bepalen waar anderen aan denken.
○; Personen hun bewustzijn aan elkaar koppelen terwijl ze dromen.

maken
●; Hallucinaties creëren op basis van zijn eigen fantasie.
●; Hallucinaties creëren op basis van andermans zijn fantasie.
○; Controle over de hallucinaties gemaakt op de basis van andermans zijn fantasie.
toevoeging De hallucinaties zijn op dit moment nog zwak en makkelijk te herkennen als hallucinaties tevens is de duur nog niet zo lang, Devon houdt het maximaal een kwartier vol. Ook kan hij alleen hallucinaties creëren op basis van andermans hun fantasie als het persoon in kwestie er ook werkelijk aan denkt en zodra degene zijn gedachten afdwalen, verdwijnt de hallucinatie ook. Plus als de fantasie van het persoon de verkeerde richting op gaat, denk aan nachtmerries, zal de hallucinatie dat ook doen. Devon is nog niet in controle over de fantasie van de ander en kan alleen het droombeeld oproepen.

●; learned
○; yet to learn.

U I T E R L I J K

lengte 183 centimeter
gewicht 78 kilogram

ogen Bruin/goudkleurig
huidskleur Blank, maar hij wordt snel bruin als hij in de zon zit.
haarkleur Blond
kapsel Halflang tot in zijn nek, met een kleine slag er in.

tatoeages De jongen heeft op veertienjarige leeftijd in het geheim een vlam op zijn sleutelbeen laten zetten. Dit was eerder om tegen zijn vader zijn scheenbenen aan te trappen en zijn lef te tonen richting zijn broers dan dat hij werkelijk perse een vlam op zijn sleutelbeen wilde. Toen de reactie echter minder heftig was dan verwacht, volgde een jaar later ook nog vlammen op zijn zij en gedeeltelijk over zijn ribbenkast heen. Vlak voordat Devon naar Akishima vertrok heeft hij ook zijn arm laten doen; het is nu gesierd met prikkeldraad, vlammen en enkele woorden. {x, x}

I N N E R L I J K

eerste laag Devon komt over als een charmeur; de soort jongen die eigenlijk altijd wel een vriendin heeft. Hij flirt ook veel, maar niet op de vervelende 'player'-manier. De jongen behandelt de dames met respect en spreekt de meest mooie complimentjes uit. Onschuldige woorden met een ondeugende twinkeling in zijn ogen; Devon weet donders goed wat wel en wat niet werkt. Voor de rest lijkt hij vrij zorgeloos en lui. Hij is niet zo gefocust op zijn studie als sommige leerlingen en lijkt te leven per dag. Stress en zenuwen lijken voor hem een vreemd fenomeen. Devon is relaxed zonder sloom te zijn. Makkelijk in omgang met een scherpe opmerking hier en daar. Wel kan hij een ontzettend kort lontje hebben en komt hij meer voor zichzelf op dan wellicht nodig is. Duidelijk overblijfselen van de jongste thuis zijn. Maar zijn soms bijtende woorden zijn eerder plagend of uit zelfverdediging bedoeld dan dat ze werkelijk spottend zijn. Nee, in de meeste situaties is het een vrij chille jongen om mee om te gaan die veel van mensen slikt, maar tegelijkertijd ook duidelijk zijn grenzen laat merken.

tweede laag Maar achter die façade van een charmeur gaat een vrij onzekere jongen schuil. Devon zit in de knoop met zijn eigen geaardheid en voelt nog altijd de druk om te presenteren. Een slecht schoolresultaat kan de jongen echt dagen over in zitten zonder dat hij dat ook maar aan iemand laat merken. Hij zal er alles voor geven om net zo zeker te zijn als hij vaak overkomt. Sommige dagen zijn beter dan andere. De ene dag walgt hij van zichzelf, de andere dag twijfelt hij er over om gewoon aan mensen toe te geven dat hij homo is. Maar hij durft het niet. De reactie van zijn vader heeft zo erg op hem ingehakt dat de jongen niemand meer durft te vertellen over zijn geaardheid. Tevens komt daarbij dat hij nu al een flink aantal vriendinnetjes heeft gehad en hij is bang dat hij ze zal kwetsen als ze er achter komen dat hij homo is. Want dat is ook iets waar Devon erg mee zit; hij trekt de mening van anderen verschrikkelijk aan. Hij wordt graag gemogen, heeft de acceptatie van anderen zelfs nodig, en is bereid om zich daarvoor anders voort te doen dan hij werkelijk is.

V E R L E D E N

Devon zijn moeder was een Nederlandse archeologie studente die voor haar stage voor een paar maanden op Kreta woonde. Daar ontmoette ze de zeven jaar oudere man waar ze gelijk smoorverliefd op was. In het begin ging ze er vanuit dat het gewoon een soort van vakantieliefde was, leuk voor zolang ze daar was, maar zodra ze terug naar Nederland zou gaan, kwam de studente er achter dat ze zwanger was. Haar leven werd omgegooid en ze nam uiteindelijk de beslissing om op Kreta te blijven wonen. Onder druk van haar schoonfamilie trouwden de twee ook nog voordat de zwangerschap zichtbaar werd. Dianne was halverwege haar zwangerschap toen ze een miskraam kreeg. Terug naar Nederland wilde ze niet. Ze was getrouwd en bovendien gewend geraakt aan het leven op Kreta. Na veel overleg besloten Leondidas en Dianne een vakantieverblijf op te richten en ze eerst op zaken te richten voordat ze weer kinderen wilden proberen te krijgen. Pas enkelen jaren later werd dan ook hun eerste zoon geboren. Er zouden daarna nog drie volgen.

Devon was de laatste die uiteindelijk geboren werd en heeft daardoor altijd veel druk gevoeld om zich te bewijzen. Niet alleen omdat hij oudere broers had om tegen op te kijken, maar vooral ook omdat die broers stuk voor stuk ergens in uitblonken. Ivor, de oudste, was hoogbegaafd en zo lang als Devon zich kon herinneren liep er altijd verschillende privé leraren over de vloer om de oudste zoon zo goed mogelijk te begeleiden. Vervolgens had je Ross die op zeer jonge leeftijd al met gemak zijn klasgenoten inhaalde met rennen en zich later ook zou ontwikkelen tot topatleet. En tenslotte had je Terrance die met zijn unieke manier van denken en uitmuntende tekenkunsten een toekomst tegemoet ging als beroemde schilder. Met zulke broers had Devon altijd het idee dat de druk op zijn schouders groot was, iets wat alleen maar groter werd doordat de jongen nergens in uitblonk. Hierdoor dealde het kind bijna dagelijks met frustratie van het idee te falen. Devon trok zich vaak terug op zijn kamer om te vluchten in zijn fantasie en droomwerelden.

Toch duurde het een paar jaar voordat Devon er achter kwam dat hij bepaalde krachten had. Het was hem wel opgevallen dat het niet vanzelfsprekend was om absolute controle te hebben in je dromen of zo geconcentreerd te blijven op je fantasie, anderen dwaalden vroeg of laat toch af, maar dat was nog geen reden om aan te nemen dat hij anders kon zijn. Het was dat hij op een bepaalde dag weer zat weg te dromen op zijn kamer toen er opeens een waterijsje, waar hij juist aan zat te denken, voor zijn neus verscheen. Schokkerig, als slecht ontvangst bij de tv, en zijn hand ging er door heen toen hij het ijsje probeerde vast te pakken, maar zeker daar. Compleet verward, maar ook gefascineerd ging de jongen op onderzoek uit en kwam zo achter het fenomeen ESPers. Met deze informatie ging de jongen naar zijn ouders. De jongen was opgewonden; hij was ook speciaal, niet op dezelfde manier als zijn broers, maar toch. De reactie van zijn vader viel dan ook ontzettend tegen. Zijn vader wilde er immers niks van weten. Leondidas was zwaar katholiek en vergeleek het met Duivelse praktijken. Geschrokken doordat zijn vader zoiets had gezegd, is de jongen er vervolgens nooit meer over begonnen. Maar hij stopte niet met het verder onderzoeken van zijn krachten. In tegen deel. De afkeur van zijn vader maakte het alleen maar interessanter. Devon ging opzoek naar de grenzen en experimenteerde er rustig op los om te kijken wat wel en niet kon. Hij was ook verheugd toen hij eenmaal opmerkte dat hij zijn krachten kon trainen om sterker te worden. Zijn broers heeft Devon nooit verteld dat hij een ESPer was, bang om dezelfde reactie te krijgen die zijn vader had gegeven.

Maar het feit dat hij een ESPer was, was niet het enige geheim dat Devon met zich mee droeg. Vanaf al jonge leeftijd merkte de jongen op dat hij niet naar meisjes keek zoals zijn andere vriendjes dat wel deden. In eerste instantie zocht de jongen er niks achter, dacht er geen eens over na, totdat hij verliefde gevoelens ontwikkelde voor een van zijn vrienden. Devon was verward, maar niet verbaasd, ergens had hij het altijd wel geweten dat hij homoseksueel was. Toch was de jongen niet opgelucht, want hij wist dat zijn vader het nooit zou accepteren en dus stopte de jongen de gevoelens weg. Hij overtuigde zichzelf dat, als hij maar genoeg probeerde, hij diezelfde gevoelens kon krijgen met meiden. Hierdoor had de jongen al vanaf vroege leeftijd de ene vriendin naar de ander. Maar de verlangen richting jongens bleef. Terwijl zijn krachten ook steeds meer toenamen, merkte Devon dat hij ook hallucinaties van personen kon maken; personen die zeer echt voelde. Devon maakte een denkbeeldig vriendje, maar dan niet de soort die kinderen hadden. Nee, eentje die bij hem in bed lag en vast hield als hij geknuffeld wilde worden. En ja, hij deed er ook dingen mee waar elke tienerjongen geïnteresseerd in was. Maar het gaf Devon niet de geruststelling die hij zocht. Hij werd er zelf eenzamer door, denkend dat hij dit nooit met een echt persoon zou kunnen hebben en alleen bij zijn eigen droombeelden.

Het 'spelletje' van Devon ging uiteindelijk verkeerd. De jongen lag met zijn 'vriendje' in bed toen zijn vader binnen kwam lopen: het eten was klaar. Zijn vader was al woedend, maar toen duidelijk werd dat de andere jongen geen eens echt was, werd zijn razernij alleen maar groter. Het diner van die avond zou Devon nooit meer vergeten. Alle geheimen kwamen op tafel. Dat hij een ESPer was, dat hij homo was. Zijn broers waren onthutst; zij hadden dit nooit verwacht van hun jongste broertje. Zijn ouders waren diep bedroeft wetend dat zij een fout hadden gemaakt in de opvoeding; ze hadden hun zoon moeten helpen in plaats zo de rug te keren. Het gezin praatte tot diep in de nacht door en het waren heftige gesprekken. Over zijn ESPer zijn werd uiteindelijk besloten dat het zonde zou zijn als de jongen zijn krachten niet verder zou ontwikkelen. Misschien konden ze een school vinden waar hij speciale lessen kon krijgen. Over zijn homoseksualiteit werd die avond geen beslissing gemaakt. De vader van Devon kon het gewoon niet accepteren, beweerde dat de jongen ziek was, puberaal wellicht, en dat het wel over zou waaien. Een gedachte die Devon zichzelf ook altijd aan gepraat had. Dat zijn broers en moeder niet met zijn vader instemde, deed hem niks. De afkeuring van zijn vader was te pijnlijk.

Vlak na die desbetreffende avond ging Devon al naar Akishima. De enige echt goede school die zijn moeder uiteindelijk had gevonden. Over zijn homoseksualiteit is niet meer gesproken en de jongen heeft de beslissing genomen dat hij het geheim wilt houden en als hetero door het leven wilt gaan. Als het aan hem ligt trouwt hij later gewoon met een vrouw en krijgt hij vele kinderen, zonder dat ook nog maar iemand hoeft te weten dat hij eigenlijk op mannen valt.

F A M I L I E

p a ; Leonidas Nicolaos Fengári {63}
m a ; Dianne Fengári {56}

b r o e r s ;
Ivor Alexander Fengári {25} "Slim en arrogant, geen ideale combinatie: zeker niet als oudere broer."
Ross Quinten Fengári {21} "De kracht die hij in zijn spieren heeft, zou hij ook in zijn hoofd moeten hebben. Twee plus twee is nog altijd vier en geen vijf."
Terrance Clint Fengári {19} "Nog nooit iemand ontmoet die zo creatief is als hij, maar ook niemand die zo raar is als hij."

L U C A S ; Schildpad {huisdier}

O V E R I G

► Devon heeft twee bijbaantjes. Elke vrijdagavond en in het weekend werkt hij bij een escort-café in de bediening. Op school staat hij er om bekend dat hij voor geld mensen mee neemt naar hun droomwereld. Of hij roept hallucinaties op van wat ze willen zien of hij laat ze inslapen en breekt vervolgens in hun droom om ze te laten beleven wat ze willen.

► Op het moment heeft Devon geen vriendin, maar het gespreksonderwerp 'homoseksualiteit' is nog altijd taboe voor hem.

► Sinds iets minder dan een jaar drumt Devon. De jongen is er nog niet erg goed in en heeft het mede daarom ook nog aan niemand vertelt.

► Als rebellie tegen zijn vader is hij begonnen met roken, maar nu hij op Akishima wilt hij er eigenlijk vanaf en probeert hij te stoppen. Iets wat lastiger gaat dan hij verwacht had.

► Doordat hij probeert te stoppen met roken loopt de jongen vaak met een lolly in zijn mond rond.

► Zijn schildpad, Lucas, heeft Devon vaak bij zich of het mag of niet. Hij vindt het leuk om mensen te laten geloven dat Lucas kan praten terwijl het in feiten Devon gewoon zijn krachten gebruikt om het dier te laten 'spreken'.

► Devon kan hoogstwaarschijnlijk vrij snel tot level 4 ontwikkelen, maar hij traint te weinig om dit te laten gebeuren. Sinds hij op Akishima zit voelt hij minder behoefte om naar zijn fantasiewereld te vluchten en zo heeft hij ook minder de behoefte om zijn krachten te trainen.

► Sinds zijn vader zijn nep vriendje heeft ontdekt, heeft Devon hem nooit meer opgeroepen, hoewel hij soms de aandacht ontzettend mist.

► De jongen heeft de gewoonte ontwikkeld om, als hij zich verveeld, het te laten lijken of zijn tatoeages bewegen. Het is een hallucinatie en ook duidelijk te zien als je kijkt, maar de jongen oefent er mee om het zo echt mogelijk te laten lijken.